แอบคบคนแต่งงานอยู่

[Fern751]

เราแอบคบกับ คนแต่งงานแล้ว ทั้งที่เราก็รู้ว่าพี่เค้ามีเมียแล้ว ช่วงแรกแค่เล่นๆมิได้คิดอะไรมีความคิดว่ามีแต่ว่าคนนับถือเค้า เราแค่อย ากลองของดูว่ามันจะแตกต่างกันไหม ในตอนที่เป็นรุ่นน้องกับมาเป็นแฟน

ตอนต้นก็คิดว่าพอเพียงทราบแล้วจะเลิก แต่เรื่องมันไม่ได้เป็นแบบที่คิด เมื่อมารู้ว่าพี่เค้าถูกใจเรามาก่อนแล้วพี่เค้าคอยพวกเราเลิกกับแฟนพวกเรามาตั้งนาน มันทำให้พวกเราใกล้ชิดกันขึ้นทุกวี่ทุกวัน พบกันทุกๆวัน


โทรมาหาเราบ้างบางเวลา แม้พี่เค้าไม่ให้พวกเราโทรไปเบอร์พี่เค้า ไม่ให้คนไหนรู้ดีว่าคบกัน มีคนรู้แค่ 4 คนคือน้องรักเค้า เพื่อนในกรุ๊ปพวกเราที่พวกเราเชื่อใจ เป็น เพศชาย แล้วก้หนุกับเขา เพียงแค่นั้น

เราเริ่มรักเค้าขี้นมา จนไม่รู้แบบเดียวกันว่าถ้าหากพวกเราไม่มีเค้า เราจะเศร้าใจขนาดไหน เราเริ่มรู้สึกดีต่อกันมากยิ่งขึ้นมาหากันที่บ้าน พี่เค้าเป็นคนตลกโปกฮาและถูกสเป็คพวกเราทุกอย่ าง แต่ว่าเพียงพอสุขสบาย วันที่ทุกข์

เป็นเราผู้เดียว เป็นพวกเราคิดตลอด ว่า ถ้าวันนึงเมียเค้ารู้ พวกเราจะทำยังไง เรารู้สึกแย่มากเราไม่ชอบตัวเองกระทั่งบางทีเราด่าทอตนเองด้วย เราคิดที่จะเลิกบ่อยมาก แม้กระนั้นพอเจอหน้าเค้า

เค้าไม่เคยทำให้เราเครียดเลย มีแต่ว่ารอยยิ้ม จนกระทั่งเราไม่อย ากทำลายความสำราญนั้นของเรา พวกเราไม่เคยทราบว่าเราน่าจะทำอย่างไรขณะนี้พวกเรารักเค้าขึ้นมาจริงๆแล้ว แต่ว่าดวงใจเราก็เห็นใจครอบครัวเค้า ถ้าวันนึงเค้าได้ทราบ จะให้เราถอยในช่วงเวลานี้พวกเราทำไม่ได้จริงๆ


เราควรทำไงดี และ พวกเรารักเขาไปมากแล้วจริงๆพวกเราเ ล วไหมที่เราเผลอใจทั้งที่รู้อยู่แก่ใจพวกเราจะหนีออกมาอย่างไรในเมื่อทุกอย่ างมันย ากส่วนตัวเรามากมาย เราตัดใจไม่ได้แน่ ถ้าเกิดยังพบกันทุกวันแบบงี้

สวัสดีจ้ะ :

ม า ด า ม รั ก ก็เพียงพอจะเข้าใจในอำนาจของความรักนะ แต่ว่าคนเรามันไม่เหมือนกับสัตว์ตรงที่เราแบ่ง ถูก – ผิด ,ดี – เลว ออกจากกันได้ พวกเราแยกแยะได้ระหว่าง "ควรจะ" กับ "ไม่ควร"ม า ด า ม รั ก ทราบและรู้ๆกันอยู่ว่า ใครๆก็อย ากสุขสบาย แต่ความสำราญที่อยู่บนกองทุกข์ของบุคคลอื่น

เราเองก็สัมผัสรวมทั้งจับใจดีแก่หัวใจตนเองอยู่แล้ว ว่ามันดิ้นรนขนาดไหนเขามามีความสุขกับเรา เขาทำกับภรรย าเขาได้ลงคอ แล้วพวกเราจะทราบได้ยังไงว่าเขาจะ


ไม่ทำแบบนี้กับเราดังภรรย าเขาหรอ เอากลับไปก่ายหน้าผากลองคิดดูนะความรู้สึกรักเขา รักคนมีเจ้าของแล้วน่ะ มันเกิดขึ้นได้กับคนทุกคน พวกเราก็แค่เห็นด้วย รู้ๆกันอยู่แก่จิตใจตนเองล่ะว่ารัก ไม่ต้องหนี

ผู้ใดกันหน้าไหนจะไปหนีจิตใจตัวเองได้ ยิ่งหนีก็ยิ่งเจอ ยิ่งเจ็บ ยิ่งทุกข์ แต่ความรักไม่จำเป็นต้องจบด้วยการครอบครองเสมอวิธีการความทุกข์ลดลงมันก็แปลกอยู่อย่ าง ยิ่งหนี ยิ่งไม่อย ากทุกข์ ยิ่งอย ากลืม ยิ่งอย ากหาความสุข

ยิ่งอย ากครอบครอง มันก็ยิ่งทุกข์ แต่ว่าเพียงพอเราสารภาพสถานการณ์ที่ทุกข์ได้ ก็อยู่กับมันไป เอ้อ...มันก็ไม่ทุกข์นะความรัก และ ชีวิตผู้คนก็เหมือนกัน ... ไม่ว่าเราจะพบเรื่องอะไร พอพวกเราอยู่กับมันได้ ไม่ได้พย าย ามหนี

ไม่ได้วิ่งตามกล่าวโทษสุข มันก็ไม่ทุกข์ เรื่องนี้ใช้ได้ทุกเรื่อง กับทุกอย่ าง ดังนั้น ที่เ ล วไปแล้วเปลี่ยนแปลงตัวเองใหม่ก็ยังทัน ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเ ล วไปกว่านี้ ไม่ต้องเ ผ าความสุขของคนอื่นๆให้แปลงเป็นความสบายของตัวเอง

ยิ่งหากพวกเรารักผู้ชายคนนี้ ตรงที่มีคนนับถือเขา พวกเราก็ไม่ควรไปผลักเขาลงมาให้คนเขาหมายหน้าว่าเพศชายคนนี้ดีทุกเรื่องละเว้น เป็นผู้ชายที่นอกใจภรรยาตัวเอง ไม่ไม่คดโกง เอาคำม า ด า ม รั กไปตรองมองนะ

ตอนเลิกกันน่ะ มันเจ็บแบบตัดขั้วหัวใจ ...แม้กระนั้นครู่หนึ่งเวลาจะรักษาหัวใจพวกเราเองนั่นแหละไม่มีผู้ใดทุกข์ได้ตลอดไป ถ้าหากไม่ทำผิดบาปต่อใครกันแน่ ...ไฟก็ไม่เ ผ าหัวใจเราเอง #คิดสิคิด
ชู้
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13345/