​​​​​​​เรื่องเล่าผีเล่าเรื่องผี สั่นประสาท หลอนได้โล่ เรื่อง “รุ่นพี่”!!

[Marinas]

เล่าเรื่องผี ที่กำลังจะเล่าตั้งแต่นี้ต่อไป...ถือว่าหลอนพอตัวเลยทีเดียว กับเรื่องราวของผมที่พบเข้าแบบจังๆในตอนที่เรียนมหาลัย และเป็นเรื่องราวที่ยังคงตราตึงใจ ผมอยู่ตลอด นึกถึงเมื่อไรก็ถึงกับขนลุกอยู่เสมอ และเป็นอะไรที่ยากเกินจะเล่าอีกด้วย 

เรื่องราวมันเริ่มจาก...

โดย เรื่องเล่าผี เรื่องราวนี้เกิดขึ้นเมื่อปี พ.ศ.2548 ซึ่งตอนนั้น ผมยังศึกษาเล่าเรียนอยู่ชั้นปีที่ 1 ที่มหาวิทยาลัย แห่งหนึ่งในภาคเหนือ โดยที่ตอนนั้นเป็นอีกหนึ่งช่วงของการเตรียมสอบ ผมแล้วก็กรุ๊ปเพื่อนฝูงได้มีการนัดหมายติวหนังสือ เพื่อจะเตรียมสอบใต้อาคารแผนก ในช่วงราว 2-3 ทุ่ม

ซึ่งบริเวณดังที่กล่าวมาแล้วข้างต้นเป็นอีกหนึ่งลักษณะพื้นต่างระดับ ที่เชื่อมกับอาคารแล้วก็สูง จากพื้นขึ้นโดยประมาณ 1 เมตรมีบันไดเล็กๆราวๆ 3-4 ชั้นเพื่อไปสู่ตึกและมีลานโล่งๆเป็นสี่เหลี่ยมจัตุรัส ผมและก็กลุ่มสหายได้นั่งติวกันบริเวณบันไดรอบๆนั้น แล้วก็ผมนั่งตรงบันไดชั้นล่างสุด โดยหันหน้าเข้าหากันเป็นรูปลักษณะวงกลมแล้ว ทวนเนื้อหากันในรูปแบบของการถามตอบ แต่ว่า เรื่องผี เพราะผมไม่ได้อ่านหนังสือ มาเลยจะต้องหันออกไปทางลานเพื่ออ่านหนังสือเอง .

ขณะที่ผมเองนั้น เหลือบไปทางด้านซ้าย ปลายตาก็ได้เห็นขากางเกงสีดำของใครบางคนหนึ่งอยู่บนจักรยานยนต์ของเพื่อนฝูงผม ที่จอดอยู่ใกล้ๆกัน ผม..ก็เลยได้หันไปมองก็มองเห็นผู้ชายผมสั้นใส่ชุดนิสิตก้มหน้าก้มตา นั่งอยู่บนเบาะหลังที่ลักษณะราวกับนั่งหันหลัง ออกในสถานการณ์นั้น ผมอึ้งอยู่ 2-3 วิแล้ว หันหลังกลับเข้ามาติวทันที เพราะเหตุว่าแถวนั้นก็ยังมีคนเดินไปเดินมาอยู่ และก็ยังมองไม่เปลี่ยวมากสักเท่าไรนัก ก็เลยมิได้คิดอะไรมากมาย อาจเป็นเพื่อนๆกันที่ไปนั่งรอใครซักคนอยู่

ผมเลย นั่งฟังติวกับเพื่อนฝูงไปเรื่อยและไม่กล้าหันหลังกลับไป เพราะเหตุว่าในขณะนี้นั้นมันเกือบ 4 ทุ่มแล้วและค่อนข้าง ที่จะมืดเลยบริเวณรอบๆเริ่มปลอดคนแล้วมันทำให้มีความรู้สึกเปลี่ยว มองไปทีไรคนหัวก็เริ่มยืนขึ้นทุกที ต่อไปก็ติวไปเรื่อยๆจนกระทั่งราวแทบเที่ยงคืนเลย มีการเสวนากันว่าจะไปติวกันต่อที่หอสหายอีกคนนึง ผมจึงกลับหอกับเพื่อน โดยที่ได้ทำซ้อนรถจักรยานยนต์คันที่เห็นนั่นแหละกลับ

เพียงพอไปถึงหอพักผมเลยเล่าให้เพื่อนๆฟัง โดยที่ไม่ได้คิดอะไรว่า "มีคนมานั่งบประมาณนรถมึงด้วย" หลังจากที่บอกเพียงแค่ประโยคเดียว ก็ทำให้รู้สึกว่าสหายๆที่อยู่บนหอนั้นเงียบไปหมด รวมทั้งทำหน้าเสมือนกำลังอึ้งอยู่ รวมทั้งจากนั้นก็ไม่มีผู้ใดกล้า กลับหอพักตนเองอีกเลย ก็เลยทำให้จะต้องนอนอัดกันอยู่ ที่ห้องนั้น 5-6 คนแล้วก็ดูเหมือนกับว่า จะนอนกันไม่หลับเลยมีเพื่อนพ้องคนนึง เสนอว่าวันพรุ่งให้ไปเล่นผีถ้วยแก้วกันดีกว่า ผมก็ทราบได้ทันทีว่ากำลังเจอกับสถานการณ์อะไรอยู่...

เช้าตรู่วันถัดมาพวกเราก็เลยเล่นพิเรนกันจากที่นัดหมายโดยที่มีการใช้แก้วรวมทั้งทำกระดาษเรียงตามอักษรเสมือนในหนังเลยโดยที่เตรียมไว้รวมทั้งตอนโดยประมาณ 20:00 น โดยก่อนที่จะเล่นหน้าต่างพากันไหว้ที่เจ้าทาง ศาล ข้างหน้าภาควิชากันก่อน จากนั้นก็ไปที่รอบๆจุดเกิดเหตุการณ์ ที่ผมเล่าให้ฟังซึ่งในกลางทางกำลังจะไปอยู่ๆก็มีรุ่นพี่ 4 คนที่อยู่บริเวณนั้น พอดีมาขอดูด้วยว่า กำลังทำอะไรกันอยู่จากนั้นพวกเราก็รวมตัวเล่นกัน ผมและกรุ๊ปรุ่นพี่ขอตัวไม่เล่นด้วยแต่ว่าขอดูอยู่ห่างๆดียิ่งกว่า เรื่องผี

เมื่อกรุ๊ปเพื่อนพ้องๆของผมเริ่มเล่นอยู่ๆเหรียญมันก็ขยับไปทีละคำ แต่ว่ามันไม่เป็นภาษาอะไรเลยเหมือนไปมั่วๆอะไรประมาณนั้น แม้กระนั้นก็มีเพื่อนฝูงคนนึง ถามคำถามว่าชื่ออะไรเป็นสตรี หรือ เพศชาย เป็นคำตอบมั่วสิ่งเดียวกัน อย่างนั้นตลอดแต่ว่าดูเหมือน ผ่านไปสัก 10 นาทีก็หยุดขยับ เลยได้กระทำเชิญใหม่

โดยที่ผมบอกออกมาว่า "ใช่พี่คนนั้นหรือเปล่า" ขณะเดียวกันนั้นอยู่ๆเหรียญก็ขยับขึ้นแล้วไปที่คำว่าใช่จากนั้นก็ตามด้วย ปัญหาเยอะแยะในวงที่อุตสาหะ ที่จะสลับกันถามเป็นต้นว่า เสียชีวิตเมื่อใด ปีไหน ชื่ออะไร แล้วก็อยากให้ทำบุญทำกุศลให้ไหม เหรียญก็ขยับตามคำตอบ จนถึงพี่เขาออกไปนั่นเอง เรื่องผี

เล่าเรื่องผี ด้วยเหตุดังกล่าวเรา จึงสามารถสรุปความได้ว่าเขาเสียชีวิตไปแล้วราว 32 ปี ถ้าหากว่านับรุ่นและก็อาจเป็นรุ่นแรกๆอย่างยิ่งจริงๆ แล้วดูเหมือนกับว่าผีรุ่นพี่ ไม่ได้อยากต้องการอะไรแม้กระนั้นเขาบอกว่า เพียงแค่มีเรื่องมีราวอยากจะบอกแต่ว่ายังไม่ทันได้ บอกอะไรกันเลยอยู่ๆเขาก็ออกจากแก้วไป กระทั่งทำให้เราค้างคาใจมากมายก่ายกอง

เรื่องผี แต่สิ่งที่ยังติดตราตรึงใจ กลุ่มเพื่อนผมก็คือ กรุ๊ปรุ่นพี่ ที่มายืนมองนั้นได้เล่าให้ฟังคราวหลังว่า ได้มองเห็นเพศชายผมสั้นสวมชุดนิสิต ก้มหน้า ก้มตา อยู่หลังสหายผม ในวงในตอนที่วิญญาณแรกไม่ตอบเป็นภาษาอีกด้วย พวกเราเลยเดากันว่าวิญญาณแรก บางทีก็อาจจะเป็นผีเจ้าที่โบราณหรือผีที่ศาล ที่ไปไหว้ขอกันมากกว่าแต่ว่า เหตุเพราะไม่รู้เรื่องว่าเป็นตัวอักษรอะไรที่ดูมั่วแบบงั้น จึงทำให้จะต้องเลือกพิธีการแล้วก็เริ่มใหม่ จนกระทั่งทำให้ผีรุ่นพี่เข้ามานั่นเอง.. 

หัวข้อนี้ยังคงตรึงตาตรึงใจ และก็สงสัยอยู่ว่า เล่าเรื่องผี คราวนี้ พี่เขาจะบอกอะไรกับพวกเรา.. 

  �������เล่าเรื่องผี