​​​​​​​เรื่องเล่าผี!!

[Marinas]

เล่าเรื่องผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังต่อไปนี้ เกิดเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในตอนวัยมัธยม ที่ด้วยความซุกซน แล้วก็ค่อนข้างแก่นแก้ว จนถึงทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่อาจ..ลืมอย่างยิ่งจริงๆ 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในช่วงมัธยมอยู่เลย ซึ่งสถานที่เรียนที่ผมเรียนนั้นค่อนข้างจะที่จะเก่า และก็แก่ไม่ต่ำลงยิ่งกว่า 100 ปีซึ่งถือว่าเป็นอีกหนึ่งสถานที่เรียน ที่มีประวัติศาสตร์ที่มาที่ไปอย่างนาน จึงไม่ประหลาดใจที่จะมีเรื่องร้อนๆอย่างนี้ เกิดขึ้นแม้กระนั้นไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


เครื่องดนตรีไทยทั้งหมดของสถานศึกษา ถูกเก็บไว้ภายในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในห้องประชุม โดยในห้องนอกจากอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรอาจารย์ ประดับอยู่ ที่ผนังคงจะแทบๆ10 เศียรอย่างยิ่งจริงๆ ซึ่งใครกันแน่ที่เป็นครูสายการเรียนรู้ หรือเปล่าใช่การแสดงบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากยุคใกล้ๆเครื่องดนตรีอยู่ ซึ่งผู้ใดกันที่มีเซ้นส์ก็จะทราบได้ทันทีว่า ห้องพวกนี้มีพลังงาน บางสิ่งบางอย่างอยู่แน่นอน


ซึ่งทุกคนในสถานที่เรียนต่างรู้ๆกันดีอยู่แล้ว ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ค่อนข้างน่ากลัว เป็นอย่างยิ่ง แม้กระนั้นดูท่าด้วยความซุกซน ในวัยเด็ก ซึ่งในตอนนั้นก็กล่าวได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบผู้หญิง ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวกลุ่มนี้ กลายเป็นเรื่องตลกที่ถูกเอามาหลอก เพื่อนหรือมาบอกเล่าเกินจริง จนไม่ได้คิดอะไรจำนวนมากนักนั่นเอง


แม้กระนั้นแล้วเย็นวันหนึ่ง ในตอนใกล้สอบสถานศึกษาได้จัดการ ปิดสถานศึกษาไว ก็เลยทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังห้องประชุมกับเพื่อนฝูงๆเพื่อคอยเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ ข้างหลังเลิกเรียน เราได้ทำการไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้จึงควรนั่งรอคอยคุณครูที่บันไดข้างเวทีแต่ว่าอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเพลงไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เรื่องผี

พวกเราทั้งยัง ห้องต่างมองหน้ากัน รวมทั้งความข้องใจก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้บอกว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ ครู อยู่ข้างในห้องกันแน่ จึงทำให้หัวหน้าห้องของเรา ได้เดินเข้าไปมองที่ห้องกับแปลงเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมก็เลยได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ทางเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีใครอยู่เลยแต่ว่าเพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่ไม่ได้ถูกบันทึกเทปเอาไว้ รวมทั้งเป็นเพลงที่สัมผัสได้ทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย เครื่องดนตรีวงมโหรีทั้งยังชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในช่วงตอนค่ำที่เงียบสงัดของสถานที่เรียน โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่ผู้ที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงและเริ่มน่าสยดสยองขึ้น จึงทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆแล้วก็สร้างอารมณ์มาปะทุ ให้กับเพื่อนพ้องๆต่างทุกคนเงียบกันหมด และต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆเพื่อนพ้องผู้หญิง ในห้องเริ่มมีอาการสั่นกลัว แล้วก็ร้องไห้ในทันทีทันใด รวมทั้งผมมั่นอกมั่นใจได้เลยว่ามันควรจะมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างแน่นอน และก็รู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม และได้ยินมันไม่ธรรมดาอย่างยิ่งจริงๆซึ่งผมกล้ายืนยันเลยว่า เพลงที่เราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกบรรเลงขึ้น และรู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่เราไม่สามารถที่จะชี้แจงได้ เล่าเรื่องผี

แม้กระนั้นด้วยความไวคึกคะนองของผม ที่ดูเหมือนยังคงตลกโปกฮา กับเพื่อนหญิงที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรเยอะแยะนัก และไม่ใช่ผู้ที่กลัวเรื่องอะไรแบบนี้ หรือ โลกสวยมาก นักผมเลยบอกเพื่อนไปว่าช่างเถอะหรอกพวกคุณครู ในเครื่องดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนพวกเรา เนื่องจากหอประชุมนั้น ออกจะที่จะเงียบและเปลี่ยวมากนั่นเอง เรื่องผี

แม้กระนั้นดูเหมือนบรรยากาศจะมิได้ดีขึ้นเลย เพื่อนพ้องๆสาวๆต่างพากันร้องไห้และก็สั่นกลัว แล้วก็ผมก็คิดในใจว่า เพราะเหตุใดพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแม้กระนั้นด้วยบรรยากาศ ก็อาจเข้าใจได้ว่าแขนขาสั่นคงไม่สามารถที่จะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกไม่ถูกด้วยเช่นเดียวกัน 

แต่ต่อจากนั้น ประมาณ 10 กว่านาทีหลังจากที่เราได้ยินเสียงเพลงอยู่ๆร้อยกรองประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา โดยทันที ทุกคน ต่างกรีดแล้วก็ด้วยความสะดุ้ง และประตูห้องเปิดออกมาแม้ว่าไร้คนอยู่ในห้อง ซึ่งผมหันไปดูก็ไม่เห็นผู้ใดกันแน่อยู่ด้วย สิ่งเดียวกัน ภายหลังที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่มิได้นัดหมายต่างโหวกเหวกโวยวาย และก็กรีดร้องกันด้วยความกลัว

ด้วยความที่เป็นวัยแก่นแก้ว และก็ผมเป็นคนเดียวที่ดูเข้าไป ในห้องก็ไม่ได้เห็นอะไรแม้กระนั้นอยู่ๆก็เห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรี ซึ่งผมทราบได้โดยทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องธรรมดาอย่างแน่แท้ และก็มันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เรื่องเล่าผี

หลังจากที่มีเสียงกรีด แล้วก็ดังทั้งยังสถานที่เรียน กระทั่งทำให้พวกครูรวมทั้งคุณครูต่างพากันมาดูว่ากำเนิดอะไรขึ้นรวมทั้งเราก็ได้ กระทำเล่าราวทั้งผองให้ฟัง จนถึงทำให้คุณครูที่สถานที่เรียนนั้น ต่างมองหน้ากันรวมทั้งกล่าวเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆสักครู่วันพรุ่ง พวกเราจะทำบุญทำกุศลใหญ่กันดีกว่า...

หลังจากนั้นพวกเราก็ไม่ได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย ถ้าเรียนดนตรีไทยจริงๆเราจะเอาเครื่องดนตรีมาไว้ที่บนเวที และก็จะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก ถึงแม้อาจารย์จะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน และก็ปฏิเสธครูอย่างฉับพลันหรือรวมไปถึงการขนของ หรือ ขนเครื่องดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จึงควรไปกันทีละผู้คนจำนวนไม่ใช้น้อยอีกด้วย 

จากนั้นเรื่องราวกลุ่มนี้ ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ ยังคงเล่ากันอยู่แล้วก็เกิดเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานหมู่อย่างแน่แท้ เนื่องจากเพื่อนกว่า 30 คนภายในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อรอคอยเข้าเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง แล้วก็ประเด็นนี้ก็แปลงเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เรื่องเล่าผี �������เรื่องเล่าผี